Vatana Millete Hayırlı Olsun

Başlıktaki temenni hem benim blogum için hem de büyük şair Nâzım Hikmet için. Sanmayın ki mezarı geldi. Sadece bilinmeyen iki şiiri daha ortaya çıktı. Bu dışarıdan bakınca alelade bir olay gibi gelebilir ama sanat açısından bakıldığında çok mühim bir olaydır. Bu ölmüş birinin yeniden dirilmesi ile eşdeğerdir. Neden mi? Çünkü bir sanatçı eserleriyle yaşar. Ölümünden yıllar sonra Nâzım gibi büyük bir şairin yeni şiirleri ortaya çıkıyor. bu da bir nevi diriliştir. İşte

 o iki şiir:

1. Şiir

Bütün yolculuk boyunca hasret ayrılmadı benden 

Gölgem gibi demiyorum 

Çünkü hasret yanımdaydı zifiri karanlıkta da 

Ellerim ayaklarım gibi de değil 

Uykudayken yitirirsin elini ayağını 

Ben hasreti uykuda da yitirmiyordum 

Bütün yolculuk boyunca hasret ayrılmadı benden 

Açlıktı, susuzluktu demiyorum 

Sıcakta soğuğu, soğukta sıcağı aramak gibi de değil 

Giderilmesi imkânsız bir şey 

Ne sevinç ne keder 

Şehirlerle bulutlarla türkülerle de ilgisiz 

İçimdeydi dışımdaydı 

Bütün yolculuk boyunca hasret ayrılmadı benden 

Zaten elimde ne kaldı bu yolculuktan 

Hasretten gayrı 

Bütün Yolculuk Boyunca Hasret Ayrılmadı Benden 

2. Şiir

Bir ucu bir kuyuda kaybolan rüzgârlı bir şosede 

Bana doğru yaklaşıyor kavuşma saatımız yalnayak 

Yüzü saçlarıyla örtülü kavuşma saatımızın 

Bir de ağır yürüyor ki deli olmak işten değil 

Bana doğru yaklaşıyor kavuşma saatımız yalnayak 

Ben de telefon direğine bağlıyım kollarımdan 

Yüreğim de yorgun mu yorgun duracak nerdeyse 

Bir de alnıma bir su damlıyor aynı yere artsız arasız 

Bana doğru yaklaşıyor kavuşma saatımız yalnayak 

Ben de seni düşünüyorum da seni düşünüyorum 

Ben de seni düşündükçe o da ağırlaştırıyor 

Yürüyüşünü 

Bu böyle giderse yıkılabilirim direğin dibine 

O yanıma varmadan